هتل هاي اصفهان - هتل مهمانسراي عباسي با معماري زيبا با امکانات کامل يک هتل 5 ستاره محيطي مناسب براي مسافرتهاي کاري و تفريحي شما را فراهم کرده است. هتل عباسي داراي اتاق هاي متنوع يک نفره – دو نفره – سوئيت – آپارتمان رويال و سوئيت قاجار مي باشد.
آدرس هتل : استان اصفهان ، اصفهان، خيابان چهار باغ عباسي، خيابان امادگاه، هتل عباسي اصفهان
امکانات
هتل عباسي همچنين داراي استخر شنا و سونا – پزشک مقيم – لاندري – کافي شاپ 24 ساعته – آژانس مسافرتي – آرايشگاه – مرکز خريد و … مي باشد.
خدمات و تسهيلات
لابي وسيع هتل عباسي بر گرفته از معماري کهن ايراني با الهام از بناي عالي قاپو با محيطي زيبا آماده پذيرايي شما عزيزان مي باشد.
همچنين اين هتل داراي سالنهاي متنوع نقش جهان – عالي قاپور – چهل ستون – زرين – آينه – فيروزه – عباسي مي باشد
دفتر کار هتل عباسي محيطي مشابه دفتر کار شما را فراهم آورده است در اين دفتر کار شما مي توانيد از امکانات : تايپ – فکس – کپي – پيک و اينترنت استفاده کنيد.
تاريخچه هتل عباسي
معماري شکوهمند ايران همواره چون گوهري تابان در ميان آثار معماري جهان مي درخشيده و از مرتبه اي بلند برخوردار بوده است . در اين ميان ، معماري مکتب اصفهان در دوره هاي گوناگون طلايه دار اين راه پرشکوه بوده و نام هنر و فرهنگ ايران را در گوشه و کنار جهان بلند آوازه کرده است . در دوره صفوي ، شهر اصفهان از چنان عظمت و شکوهي بهرمند شد که نصف جهانش ناميدند . در ميان آثار معماري بازمانده از اين عصر مجموعه مدرسه و بازارچه و کاروانسرايي برجاي مانده است که در کنار خيابان چهارباغ اصفهان چون گوهري يگانه مي درخشد . اين مجموعه به دستور شاه سلطان حسين صفوي ، ساخته شد و آن را به مادر خويش پيشکش کرد . از اين رو ، مدرسه و کاروانسراي مادر شاه ناميده شد . از مجموعه بناهاي ياد شده ، مدرسه از همه مشهورتر و به اعتبار کاشيکاري ظريف و بي همانند آن ، از زيباترين آثار تاريخي اصفهان و جهان به شمار مي رود . اين شاه بيت معماري اسلامي که با وقاري شکوهمند در کنار چهارباغ نشسته و بيشتر به نام مدرسه چهارباغ معروف است ، بيش از سه قرن است که طالبان علوم ديني و دانشوران علوم الهي ، در کنار پيچ و تاب خاموش اما پرشور نقش کاشيهاي آبي ، در آن به تعليم و تعلم سرگرم اند . در آغاز ، انگيزه اصلي ساختن بازار و کاروانسرا استفاده از عوايد آنها براي نگهداري مدرسه و تامين معاش اهل مدرسه بوده است . بازار را ، که در کنار ضلع شمالي مدرسه قرار دارد ، سقفي بلند از تاق ضربيهاي خوش نما پوشانده و حجره هاي دو طرف آن در دو طبقه ساخته شده است . اين بازارچه را پيشتر بازارچه بلند مي خواندند و امروز بازار هنر مي نامند . اکنون در حجره هاي اين بازار دست سازهاي بومي و سنتي به مشتريان عرضه مي شود و در حجره هاي فوقاني ، صنعتگران بومي به ساختن اين آثار مشغولند . هنوز هم در اين بازار اشيايي به مشتريان فروخته مي شود که نامهاي خاطره برانگيزي را به ياد مي آورد : خاتم مينا ، قلمکار ، قلمزني ، منبت ، سوخت ، تذهيب ، معرق ، گلابتون ، زريبافي … . از زمان ساخت مجموعه مدرسه و بازار و کاروانسرا سيصد سال مي گذرد . به نظر مي رسد بناي مدرسه مادر شاه در سال 1112 هجري قمري آغاز و تا سال 1128 به طول انجاميده است . تاريخهاي نقش شده در گوشه و کنار اين مدرسه ، زمان ساخت آن را مشخص مي کند . در کتيبه اي سال 1114 و بر کتيبه چوبي ديگري سال 1119 و در نقش حک شده بر در مدرسه ، سال 1120 و در کتيبه اي به خط عبدالرحيم جزايري ، سال 1122 نقش است .
با شکوفايي اقتصاد ايران در عصر صفوي ، ساختن بناهاي عظيم و سودمند همچون بازار ، پل ، سد ، آب انبار ، برج کبوتر ، رباط ، مسجد و مدرسه رواج يافت اما شاخص ترين بناهاي آن دوره ، مجموعه کاروانسراهاست که هنوز هم برخي از آنها ، اگر چه ويران ، در گوشه و کنار اين سرزمين ، چه در کنار راه ها و چه در گوشه و کنار شهرها ، به چشم مي خورد . کاروانسراها تنها محل اطراق شبانه کاروانيان و رهگذران و باراندازي و بارگيري کاروانها نبود . کاروانسراهاي شهري همچنين فضايي مناسب براي نگهداري کالا و مبادلات بازرگاني بود . شاردن ، سياح اروپايي که در زمان صفوي از اصفهان ديدن کرد ، تعداد کاروانسراهاي اصفهان را بيش از 1800 کاروانسرا خوانده است .
استواري و زيبايي از ويژگيهاي اصلي کاروانسراهاي صفوي است و مشابهتي که کمابيش در ساختمان بيشتر آنها ديده مي شود ، اين گمان را تقويت مي کند که همه آنها از روي طرحي نمونه ساخته شده اند . اگر چه گاهي تفاوتهاي اصلي در اجزاي اين بناها ديده مي شود ، اما عناصر عمده ، همچون حياط چهارگوش مرکزي با اتاقهاي يک يا دو طبقه در گرداگرد آن به صورت قرينه و صفه ها با ايوانهاي جلوي اتاقها ويژگي مشترک بيشتر اين کاروانسراهاست .
در بازسازي کاروانسراي مادر شاه کوشش شده است که شکلي کلي آن محفوظ بماند و تنها تغيير ظاهري ، درختکاري و آرايش صحن مرکزي آن به شکل باغهاي اصيل ايراني است . در آب و هواي کويري و نيمه کويري ايران ، حياط قلب تپنده معماري است فضايي باز و مفرح که طبيعت مهربان را با آب و گياه به کاشانه ما مي آورد و آن را از خشکي و سرماي بيرون محفوظ مي دارد . کاروانسراي مادر شاه نيز همچون ديگر کاروانسراهاي صفوي حياطي مربع شکل در ميان دارد که طول هر ضلع آن هشتاد متر است . در نوسازي کاروانسرا اين حياط خاکي باغي پر گل و گياه شده است که نهري به نام فرشادي (farreshadi)از ميان آن مي گذرد . در هر ضلع حياط ، ايواني قرار دارد که حجره هاي دو طبقه سفيد رنگ در کنار آن صف کشيده اند . به گفته تاورنيه ، سياح اوپايي ، بازرگانان متمکن آن روزگار ، اتاقهاي پايين را به اتاقهاي بالا ترجيح مي دادند ، زيرا هم در تابستان خنک تر و هم به انبارها و باراندازهاي آنان نزديک تر بود . در آن زمان در صحن مرکزي کاروانسرا سکويي دراز براي پياده کردن بارها تعبيه شده بود و اصطبلهايي نيز براي تيمار چهارپايان بارکش وجود داشت . ايوان شمالي کاروانسرا به بازارچه شاهي و ايوان جنوبي به باغ فتح آباد باز مي شد که امروز چيزي از آن آثار برجاي نيست .
سادگي و استواري اين بنا با فضايي دلگشا و آرام ، شکوه و زيبايي ميدان نقش جهان را به ياد مي آورد که گوهر بازمانده از عهد صفوي است . اما شکوفايي عصر صفوي نيز پايدار نماند و در تند باد يورش افغانها به تاراج رفت . در دوره هاي بعد کاروانسراي مادرشاه نيز ، همچنين بسياري از بناهاي ديگر متروک ماند و تنهادر زمان حکومت ظل السلطان ، شاهزاده سفاک قاجار ، يک بار تعمير شد . سپس در عهد معاصر از اين بنا به عنوان آمادگاه پادگان اصفهان استفاده مي شد که امروز نام خيابان آمادگاه يادگار آن دوران است . فضاي نسبتا وسيع اين کاروانسرا موجب شد که در سالهاي بعد توقفگاه کاميونهاي حمل قند و شکر باشد و در سال 1336 شمسي که بازسازي اين بنا آغاز شد ، با قرار ماهانه سي هزار ريال در اجاره اداره قند و شکر بود . همين بهره برداري نامناسب بود که همراه با باران و آفتاب ، و بي اعتنايي مردمان ، بر سرعت ويراني کاروانسرا افزود . ديوارهاي آجري نماي داخلي ، بر اثر ضخامت کاهگل ،‌که هر بار لايه اي بر لايه پيشين افزوده مي شد ، شکاف برداشته ،‌در زير وزن روز افزون بامها قد خم کرده بود ، پي هاي ضلع شرقي ، ديگر تاب نگهداري بنا را نداشت و ديوارها در آستانه سرنگوني بود . وضع ديگر قسمتها نيز چندان بهتر نبود . هم بنياد بنا و هم رنگ و آب آن را گذر بي امان روزگار بر باد داده بود . کاشيها فروريخته ، درها و پنجره هاي قديم به يغما رفته و سنگهاي کف ايوانها و نبش ديوارها ، به مرور ايام ساييده و فرسوده شده بود .
در همين زمان بود که شرکت سهامي بيمه ايران گام پيش نهاد و با پيشنهاد آندره گدار ، که زماني رييس و در آن موقع مشاور اداره کل باستانشناسي بود ، تبديل کاروانسرا به مهمانخانه و طرح ساختمان مهمانسرا را که بعدا مهمانسراي شاه عباس ناميده شد ، تصويب کرد (سال 1336) . با اين کار ، هم يک بناي ارزشمند تاريخي از انهدام نجات يافت ، هم خاطره کاربري نخستين آن ، يعني اقامتگاه مسافران و سياحان ، در شکل جديد مهمانسرا زنده ماند و هم فضايي بسيار چشم نواز و آبرومند در اين شهر پرآوازه ايراني به وجود آمد . اکنون ، زمزمه آب روان و رنگ و آب باغهاي ايراني ، جلوه هايي از معماري پرشکوه ايران اسلامي ، آثار هنري نشسته بر پيشاني ديوارها و ايوانهاي رفيع ، چشم انداز گنبد فيروزه پر نقش و نگار مهمانسراي عباسي را چنان در ياد و خاطر ميهمانان مي نشاند که هرگز نمي توانند آن را فراموش کنند.
در اجاره نامه منعقد شده بين شرکت بيمه ايران و متولي وقت مدرسه چهارباغ ، در مورد تعمير و يا احداث و نگهداري قسمتهاي مختلف بنا چنين آمده است : “” شرکت بيمه ايران ملزم است به هزينه خود مهمانخانه اي در مورد اجاره بسازد و تمام اعيان ساختماني که به وسيله شرکت مذکور انجام خواهد شد متعلق به شرکت مزبور است . نقشه مهمانخانه و عمليات ساختماني بايد با قانون عتيقات از لحاظ ابنيه تاريخي مغايرت نداشته باشد . آنچه از ساختمان سراي فتحيه (کاروانسرا) که به موجب تشخيص اداره کل باستانشناسي براي بقاي آن لازم باشد ، شرکت بيمه ملزم است به هر هزينه خود و بلاعوض تعمير و به حال فعلي حفظ نمايد .
با خريد مقداري از زمينهاي اطراف از شهرداري اصفهان و خريد و پرداخت سرقفلي مغازه هايي که در بدنه جنوبي کاروانسرا احداث شده بود ، سرانجام در تابستان 1337 شمسي ، ساختمان مهمانسرا آغاز شد .
در بازسازي کاروانسرا دو هدف در نظر بود : حفظ اصالت نماي بيروني ، و تبديل حجره هاي کاروانسرا به اتاقهاي مهمانسرا .
نخست ديوارها و سقفها بازسازي گرديد . سپس اجزاي آسيب ديده مهار و قالب بندي شد و خشت خام با آجر يا بتون جايگزين گرديد . اکنون در اتاقهاي مجلل سمت شمالي ، نمونه کامل و تقريبا دست نخورده ديوارهاي قطور و تاق ضربي هاي مشهور به تاق و چشمه و تاقچه ها و رفهاي سيصد سال پيش را مي توان مشاهده کرد . در بازسازي ، کوشش شده است که درها و پنجره ها اسلوب و چهره پيشين خود را حفظ کند . هر آنچه قابل مرمت بود تعمير گرديد و آنچه را دست زمان بر باد داده بود ، از نو ساخته شد .
در روند بازسازي ، تنگناهايي هم وجود داشت که از آن ميان نبود پشتوانه مالي ، ناتواني پيمانکار و تغيير مديريت ، دست به دست داد و بناچار در سال 1341 کار تعطيل شد . تا اين زمان فقط سي و شش اتاق ضلع غربي ساخته شده بود . پس از دو سال توقف ، در اوايل سال 1344 ، دو پيمانکار جديد ادامه کار را به عهده گرفتند : شرکت جنرال تکنيک براي کارهاي تاسيساتي و شرکت دشت براي کارهاي ساختماني . سرانجام ساختمان جديد با اتاقها و سرسراها ، و باغ مهمانسرا با غرفه هاي اطراف آن ، به شکل کنوني آماده بهره برداري شد . اما اين که چنين بنايي را چگونه بايد آراست ، هنوز روشن نبود . در آغاز قرار بود باغ مهمانسرا اصالت خود را حفظ کند و قسمتهاي ديگر ، شکل يک بناي ساده امروزي را داشته باشد . اما هر چه کار پيش مي رفت اين انديشه قوت مي گرفت که در قسمتهاي نوساز نيز از آذينها و طرحهاي اصيل ايراني استفاده شود . اصفهان کانون هنرهاي دستي بود و سزاوار بود که مهمانسراي اين شهر جلوه گاهي از هنرهاي اصيل بومي باشد . سرانجام همه طرحهاي ارائه شده طرح شادروان استاد بهادري ، رئيس هنرستان هنرهاي زيباي اصفهان ، از همه چشمگيرتر بود ، اما اجراي آن طرح ، دگرگونيهاي کلي در ساختمان اصلي مهمانسرا و هزينه اي گزاف و زماني دراز را مي طلبيد . هشت سال بود که سرمايه اي هنگفت راکد مانده بود و به مصلحت نبود که استفاده از اين بنا بيش از اين به تاخير انجامد .