بازار قيصريه بازاري است در بافت تاريخي اصفهان که عمدتاً به فعاليت فرش‌فروشان اختصاص دارد. سردر قيصريه، ورودي اين بازار است. اين بازار که با نام بازار سلطاني نيز خوانده مي‌شود، از بزرگترين و مجلل‌ترين مرکز خريد و فروش در دوران صفويه بوده است و در سال ???? هجري قمري (دوران صفويه) در شمال ميدان تاريخي امام ايجاد گرديد که ميدان امام را به ميدان عتيق (کهنه) و اصفهان عصر سلجوقي مربوط مي‌کند.[?]
ساختار بازار
راسته بازار قيصريه در دو طبقه مرتفع ساخته شده که طبقه بالا به امور دفتري و بازرگاني اختصاص داشت و در طبقه پايين مغازه‌هاي اصناف گوناگون در کنار هم مستقر بوده‌اند که از اين بازار بزرگ و مجلل بازارهاي ديگري منشعب مي‌شدند و برخي از آنها هنوز هم فعال بوده و به مشاغل مختلف اختصاص دارند.[?]
راسته‌هاي بازار
برخي از راسته‌هاي اين بازارها عبارت‌اند از:
بازار عريان
هارونيه
نيم‌آورد گلشن
مخلص
سماورسازها
مقصودبيک
مساجد قرارگرفته در بازار[ويرايش]
در طول اين شاهراه سرپوشيده و مسقّف که برخي از خارجيان آن را «نگارخانه سرپوشيده» ناميده‌اند عناصر مذهبي همچون مدرسه نيماور، مدرسه صدر، مسجد خياط‌ها، مسجد نو، مسجد ذوالفقار، مسجد شيشه، مسجد جارچي و ده‌ها مسجد ديگر به فعاليتهاي مذهبي مي‌پرداختند و بازرگانان و اصناف گوناگون در آنها عبادت مي‌کردند.
مدارس مذهبي قرارگرفته در بازار
مراکز فرهنگي مانند مدارس مذهبي هم به اعتبار و رونق بازار مي‌افزودند. مدارسي همچون مدرسه کاسه گران، هارونيه، نيم آورد، جده بزرگ، جده کوچک، ملاعبدالله و ... که با معماري خاص ايراني-اسلامي ده‌ها سال است موضوع کتاب‌ها و رسالات و تحقيقات مهندسين و معماران و سياحان گوناگون هستند.
سرا و تيمچه‌ها
نهادهاي اقتصادي نيز از ديگر جاذبه‌هاي گردشگري هستند که در بازارها وجود داشته‌اند. برخي از اين نهادها که «تيمچه» و «سرا» ناميده مي‌شوند هنوز نيز فعال هستند. مشهورترين اين سراها عبارت‌اند از: سراي اردستانيها، سراي خاني، سراي آقا، سراي پادرخت سوخته، سراي ميراسماعيل، سراي تالار، سراي خوانساري‌ها، سراي گلشن، سراي جارچي و سراي فخر.
اين سراها به همراه کاروانسراهاي متعدد و پررونق بازار اصفهان را به عنصري فعال تبديل مي‌کرده که سياحان با اشتياق از آن بازديد مي‌کردند و با دقت در سفرنامه‌هايشان معرفي مي‌نمودند.