جاذبه هاي گردشگري مشهد- اين چشمه داراي آب معدني با خواص درماني فراوان مي‌باشند. آب اين چشمه از دسته آب‌هاي کلروره سديک آهن‌دار و هيپوترمال با باقي‌مانده خشک زياد و اسيديته زياد مي‌باشد. وجود املاح کلر و سولفات فراوان و نيز ترکيبات به حد اشباع در آب نشان‌دهنده ارتباط آب با منابع غني زيرزميني از اين مواد مي‌باشد. اين نوع ترکيبات بيش‌تر در زمين‌هاي دوره ترياس در درياها باقي مانده‌اند. اين نوع آب‌ها افزاينده ادرار (مُدِر)‌اند، و در نتيجه به دفع مواد زايد کمک مي‌کنند. ازدياد ترشحات بزاق، معده، صفرا و پانکراس (لوزالمعده) از ديگر خاصيت‌هاي درماني اين آب‌ها است. هم‌چنين اين آب‌ها در درمان بيماري‌هاي مفصلي سودمندند.
چشمه گراب در حدود ?? کيلومتري جنوب مشهد و در مسير جاده قديم مشهد به نيشابور و به طور دقيق تر به فاصله يک کيلومتري از جنوب اين جاده و در موقعيت جغرافيايي N593811 E355914 واقع شده‌است. در واقع امر چشمه گراب متشکل از چندين چشمه با فواصل تقريبي ??? متر از يکديگر مي‌باشد که اغلب داراي دهانه‌هاي مخروطي و مرتفع تر از سطح زمين مي‌باشند. مظهر اصلي چشمه گراب که بر روي تپه مخروطي شکلي به ارتفاع متوسط ?? متر واقع است و به نظر مي‌رسد که سطح پيزومتري آن نيز حدود ?? متر بالاتر از سطح دشت و اراضي منتهي به کالشور مي‌باشد.
مردم محل از آب اين چشمه به عنوان دارو و براي التيام زخم‌هاي سطحي استفاده مي‌کنند. توپونيم گراب واژه‌اي فارسي است که مرکب از دو جزء «گر» و «آب» مي‌باشد. در لغت نامه دهخدا براي معناي واژه گَر(gar) بيماري کچلي آمده‌است. در عربي بدان جرب و در ترکي هم به آن قوتور مي‌گويند. واژه آب (ãb) نيز در غالب موارد به همين معني متداول در فارسي امروزي است. در گستره سرزميني ايران واژه گراب (معادل انگليسي Mange Water) عموماً اشاره‌اي به چشمه‌ها يا چاه‌هاي آب معدني گوگرد دار مي‌باشد. از نظر زمين شناسي طبق بررسي‌هاي انجام شده به نظر مي‌رسد که مجموعه چشمه‌هاي تراورتن ساز منطقه گراب در مجاورت گسل سنگ بست- شانديز و در بخش جنوبي آن قرار مي‌گيرد. اين موضوع البته نشان دهنده اين است که منطقه دنباله طبيعي رون بينالود نيز به شمار مي‌رود.