بهار وقت خوبی برای سفر به دشت های سبز و رودخانه های خروشان است. اگر دنبال چنین مقصدی برای سفر اردیبهشت ماهی تان می گردید، ما چشمه میشی را به شما پیشنهاد می کنیم.

«چشمه میشی» ‌چشمه‌ای همیشگی و از مهمترین چشمه‌های منطقه سی‌سخت
چشمه میشی یکی دیگر از جاذبه های طبیعی این شهر است که در چهار کیلومتری شمال شرقی شهر سی‌سخت قرار دارد و یکی از پرآب‌ترین و خنک‌ترین چشمه‌های زاگرس بوده که آن را چشمه “بشو” نیز می‌نامند.

«چشمه میشی» ‌چشمه‌ای همیشگی و از مهمترین چشمه‌های منطقه سی‌سخت به شمار می‌رود که در امتداد دره‌ای طولانی با شیب نسبتاً تند روان است و جویبار پرآب و سپیدرنگ آن همچون رشته‌های مروارید زینت‌بخش دره‌ای است که آب‌چشمه را به زمین‌های کشاورزی پایین دست آن می‌رساند.
این چشمه علاوه بر تأمین آب‌شرب شهر سی‌سخت تأمین کننده آب کشاورزی باغات سیب و انگور و گردوی سی‌سخت و روستاهای پایین دست است. آب زلال و گوارای آن خستگی هر رهگذری را از تن خارج می‌کند.
سردی آب این چشمه به حدی است که تا فاصله 800 متری از محل جوشش نمی‌توان دست را در آن نگه داشت. در اسطوره‌ها آمده است که کی خسرو به امیر اهورامزدا در این چشمه سر و تن بشست و در غاری آرامید.
چشمه در دره ای جاری است که اگر کمی چشم بچرخانید و آن سوی دره را نگاه کنید، صخره های سنگی و بلند و زیبای آن وسوسه تان می کند که از آنها بالا بروید. این صخره ها که در زمستان پوشیده از برف هستند، در تابستان فرصت خوبی برای صخره نوردی به شما می دهند.
چشمه میشی در فاصله پنج کیلومتری شمال شرقی شهر سی سخت قرار دارد

چشمه ای به قدمت تاریخ ایران
مردم محلی به چشمه میشی، چشمه بشو هم می گویند. در کتاب های تاریخی هم که جستجو کنید می بینید که منطقه دنا را با نام همین چشمه می شناختند. چشمه میشی یا بشو البته با افسانه های کهن از سلسله کیانیان و دوره کیخسرو شاه نام آورش گره خورده است
آن گاه که شاه کیخسرو به دستور اهورامزدا در همین مکان می بایست غسل می گرفت و تاج شاهی را به جانشین خود لهراسب می داد و همان شد که چشمه “بشو” نام گرفت.
چشمه میشی در فاصله پنج کیلومتری شمال شرقی شهر سی سخت، مرکز شهرستان دنا قرار گرفته است.